WWW.HOTEL-MOLINO.COM

WWW.HOTEL-MOLINO.COM
Un tesoro pequeño en el corazón de Andalucía
Guaro, Malaga, Spain
Sinds juli 2009 zijn wij de trotse eigenaren van hotel B&B El Molino Santisteban. Graag houden wij je via deze blog op de hoogte van onze belevenissen op onze watermolen, in het hotel en alles in de omgeving. Folkert (2001) en Clementine (2003) gaan naar de plaatselijke dorpsschool in Guaro. Gerard en Madeline zijn dagelijks actief in en om het hotel, in de tuin en bij hun watermolen.

maandag 1 november 2021










De bandieten (bandoleros) van Ronda


Beroemd om zijn 100 meter diepe kloof, El Tago en de spectaculaire (nieuwe ) brug uit 1751 is Ronda één van de meest bezochte dorpen van Andalusie. Het dorpje zelf is in in de 6e eeuw gesticht door de Kelten. Het ligt een uurtje rijd van El Molino Santisteban vandaan, over een prachtige weg door het natuurpark Sierra de las Nieves.

Niet alleen de brug maar ook de oudste stierenvecht arena en de mooie vergezichten over het omringend landschap maken Ronda geliefd. Ook de verhalen over de bandieten (bandoleros) rondom Ronda blijven intrigeren. 

Deze bandoleros hielden zich schuil vanaf ongeveer 900 tot 1900 in de ravijnen, grotten en valleien van de Serranía de Ronda. Reizigers (vooral aristocraten en royals) die vaak dagen onder weg waren door het gebergte op weg naar Ronda werden met name aangehouden door deze bandieten voordat ze hun einddoel bereikten. Met een deel van het opgeviste geld van de reizigers werd de lokale, vaak arme, bevolking gesteund, á la Robin Hood. Tevens zetten zij zich vaak in voor de boeren tegen de oneerlijke belastingen van het feodale regime en zij intimideerden de regering om deze belastingen te wijzigen. En zo werden de bandoleros de helden van het volk. Heden ten dagen zijn er nog steeds feesten tere ere van deze bandieten en er is zelfs een klein museum in Ronda aan hen gewijd.  

De laatste van de bandoleros werd gedood in 1934. Pasos Largos was een fit, snel en behendig stroper, die niet zou stoppen voor een moord om te krijgen wat hij wilde. Hij besloeg het gebied tussen El Burgo en Yunquera, net ten oosten van Ronda, en werd gedood door de Guardia Civil in een grot. Na de burgeroorlog, tot de jaren 1950, werden de bergen een toevluchtsoord voor communistische supporters die weerstand aan Franco bevochten.

Tegenwoordig is het veilig in de gebergtes en zij er geen bandoleros meer te bekennen slechts mooie hoogvlaktes met voorbij scheerende roofvogels.


donderdag 19 augustus 2021









Abudilla/ Gallito de marzo

(De hop)



De bruin gekleurde vogel met de lange snavel en een opvallende hanenkam is een graag geziene gast bij ons in de tuin, met name in het voorjaar. De hop is makkelijk te herkennen aan de zwarte kuif, die wordt opgezet als de vogel opgewonden is of haar terrein verdedigd (met name tegen merels).  

De hop eet voornamelijk grote insecten, regenwormen, (naakt)slakken en spinnen. Het nest van de hop wordt gebouwd in de boomholtes van o.a. olijfbomen, waarin het wijfje ongeveer 5 eieren legt. Het wijfje en de jongen verdedigen zich tegen vijanden door deze te besproeien met een stinkende vloeistof. De hop is geen groot vliegenier en wij genieten als zij “zwalkend”de benen neemt.


maandag 14 juni 2021









Appeltjes van oranje 


In het voorjaar is het tijd voor de sinaasappelbloesem. Azahar, zoals de Spanjaarden de kleine witte bloem noemen, geeft een heerlijke geur af en van halverwege maart tot eind april hangt er een zweem van frisse bloemengeur rondom El Molino Santisteban.


De eerste sinaasappelbomen zijn meegenomen door de Arabieren naar Spanje en waren slechts decoratief. De bomen werden geplant in de binnentuinen van de paleizen van Arabische koningen. De geur en de mooie oranje vrucht sierden deze ommuurde paleistuinen. Soms perste men de zure vrucht. Dit gebruikte men als vervanging voor de citroen, om mee schoon te maken of om koper en messing mee te poetsen.

Veel later, pas tijdens de ontdekkingsreizen van Vasco de Gama naar India aan het einde van de 15de en het begin van de 16de eeuw, namen de Portugezen de voor ons bekende zoete sinaasappel mee naar het Iberisch schiereiland. De naam voor sinaasappel komt van ‘china’ en ‘appel’ en gaat over deze vrucht afkomstig uit de Oriënt.


De oogstperiode van de sinaasappel is lang. De vrucht kan sowieso prima twee maanden aan de boom blijven hangen, terwijl deze al rijp is. De pluk loopt echter van maart tot juni. Dan is er ook verse jus aan het ontbijt en plukken wij direct uit de boomgaarden van onze buurmannen Paco en van onze eigen sinaasappelbomen. Wij hebben wel eens uitgerekend dat wij met een vol huis per dag 7 kilo sinaasappels plukken waar wij ongeveer 3 liter sinaasappelsap uit persen. Wij persen van april tot en met juni dat is 3 maanden/ ongeveer 90 dagen. Per seizoen is dat 630 kilo sinaasappels / 270 liter sinaasappelsap!