De dwergarend/ Aguila pennata

 

Een veel geziene gast is de dwergarend met een grootte van max 50 cm, en een spanwijdte van tussen de 110 – 132 cm. Ongeveer net zo groot als een buizerd en daarmee de kleinste arend die in Europa voorkomt. Het voorste gedeelte van de vleugels en de romp zijn wit gekleurd met een brede donkere vleugelrand. Dwergarenden zijn migrerende vogels en de meerderheid van de populatie verblijft in de wintermaanden in Afrika. Echter overwinteren zij ook steeds meer in de kustgebieden aan de Middellandse Zee. Dwergarenden kun je bij ons dus bijna het hele jaar door waarnemen.

Jagend vooral op middelgrote vogels en verder wat er in de leefomgeving voorkomt (geen zwembadgasten ,-). Dwergarenden maken vrijwel altijd nesten in de vork van een boom, hierin bouwen ze een nieuw nest of ze repareren een nest dat eerder in gebruik is geweest. Je ziet ze dan ook regelmatig hoog in de eucalyptusbomen langs de rivier.

“Vloeibaar goud”

Olijven zijn er volop in Andalusië. Warme, droge zomers en relatief milde winters zijn een ideaal klimaat. De olijf groeit uit tot een groenblijvende boom van een meter of negen. Olijfbomen kunnen duizenden jaar oud worden. Er bestaan een twintigtal soorten van het geslacht Olea, zowel met grote als kleine vruchten.

De kleur van de olijf heeft met de rijping te maken. Een groene olijf is onrijp. Een purperen olijf is aan het rijpen en een zwarte olijf is overrijp. Voor het maken van olie kan je alle stadia van rijpheid gebruiken.

Het is momenteel bijzonder druk in de heuvels rondom EMS, men rijdt af en aan met kratten olijven en in de boomgaarden wordt druk geplukt. De oogstperiode begint eind oktober en duurt tot circa eind november.

Er zijn verschillende manieren om de olijven te plukken. Je kunt met een emmertje de boom in klimmen, waarna je de olijven in het emmertje rits. Er een net of (plastic) kleed onder de boom worden gelegd, waarna de boom geschud wordt, en de takken met stokken bewerkt worden zodat de olijven in het net of kleed vallen. De olijven kunnen met een soort harkjes van de takken getrokken worden. Ook dan vallen de olijven in een net of kleed, dat daarna samengevouwen wordt, waarna de olijven in een mand of krat geschud worden. Tenslotte is er de elektrische variant van de hark in gebruik, waarbij de 'hark' ronddraait. Al met al een intensief werkje. Binnen zes uur na het plukken moeten de olijven geperst worden om te voorkomen dat zij gaan rotten of oxideren. Gemiddeld levert een olijfboom 25-30 kilo olijven en je hebt ongeveer 5 kilo olijven nodig voor 1 liter olie. De kwaliteit van de olijfolie heeft vooral te maken met de zuurtegraad, hoe lager hoe beter. De zuurtegraad wordt bepaald door de hoeveelheid water die er in de olijf zit. Hoe meer water in de olijf hoe hoger de zuurtegraad. Veel regen in september/oktober is funest voor de olijven én het te laat plukken. Een hele kunst dus en iets waar de lokale boeren ons graag uitgebreid over vertellen als wij een wandeling maken. 

Ondertussen genieten wij van de overheerlijke olie (het vloeibaar goud) dat geperst wordt in ons dorp en wij ook in blikjes verkopen aan onze gasten.